... за нагу цяпуля!!! Ой, а на самай справе гэтая дзіцячая загадка ўсмешкі ўжо не выклікае... Адгадку ведаеце??? Ага, яна... Змяя!!!   
Некалькі дзён таму пасля ўсіх гэтых наведванняў…

Ну-у-у-у-у... Хто яшчэ жадае прабегчыся, пазнаёміўшыся з гэтым?!   
https://news.tut.by/go/599860.html?utm_source=finance.tut.by&utm_medium=news-right-block&utm_campaign=popular-news 
Я толькі што выпісала сабе маршрут у 2,88 кіламетра! 
Ой-ёй, аказваецца, і чарэшню (чытай -- вішню) адпрацоўваць?! Дык гэта я да заўтра дахаты не вярнуся! Буду бегаць і бегаць!   
Хто са мной?!  

Так! Усё прайшло па плану! Учора пра выспяванне жоўтага памідора не па днях, а па гадзінах распавяла, сёння надышоў час яго з'есці! 
І ўсё ж, памыўшы, яшчэ доўга вагалася перад "заразаннем". Любавалася, удыхала водар, перакідвала з…

... спее жоўты памідор! 
Падчас сёлетняга няпростага беларускага (а дакладней -- зусім не беларускага) надвор'я, нягледзячы на засуху і залевы, стараюцца выспець памідоры ў цяпліцы. Ці хаця б абазначыць гэты свой намер.
Адзін экземпляр быў дастаўлены адтуль пару дзён таму. З добрым намёкам на жоўты колер, але ў большасці яшчэ зялёны. Даспяваць прыехаў дахаты.
Узважыўшы яго ў руцэ, здзівілася цяжкасці.
-- Грамаў 400?! -- прыкінула ўслых.
-- Ды не, ты што! -- запярэчыла мне мама. -- І 200 не будзе.
Зразумела, ісціна аказалася роўна пасярэдзіне!  Узважваю. 300 грамаў…

Паколькі з'яўляюся пешаходам, веласіпедыстам і вадзіцелем у адной асобе, стараюся не ствараць нікому праблем. Перад самай машынай па абазначанаму пешаходнаму пераходу не лячу. На веласіпедзе па праезнай частцы ў метры ад краю асфальта не еду. Веласіпедыстаў на машыне выскокваць на абочыну, не прыстасаваную для язды, не прымушаю. Ну, і гэтак далей. Затое напоўніцу адчуваю на ўласнай скурцы ўсё пералічанае, і не толькі.
Напрыклад, на адным перакрыжаванні блізка да цэнтра горада, дзе першапачаткова не тую дарогу, на погляд многіх, прызначылі галоўнай, нізавошта не ступлю на пешаходны пераход…

Пакуль машына часова не на хаду, перасоўвацца да дачы і назад даводзіцца на грамадскім транспарце. Не, недалёка зусім, але... Па выхадных на маршрут №2 па гораду выпускаюць вось такія цуды...
Ёсць два варыянты: з аднымі дзвярыма і з парай... Часта…

Даўно збіралася выпрабаваць сябе ў якім-небудзь збіральніцтве за грошы. Бо ні разу не ездзіла ні на збіранне вінаграду, ні на збіранне памідораў... Хаця калісьці студэнцкія атрады ў Малдову ці Украіну былі вельмі папулярнымі. А хтосьці і зараз у Польшчу на клубніцы ездзіць ці яшчэ куды... Максімум, што атрымалася ў студэнцкія гады, натхніўшыся рамантыкай ад брата, -- з'ездзіць папрацаваць на цагляны заводзік у будатрад. Праўда, ён ездзіў у свой час у Пскоў, а я -- у Віцебскую вобласць. І нічога рамантычнага, хутчэй, наадварот... 
А тут даведалася, што патрабуюцца збіральнікі…

Неяк так атрымалася, што з цягам часу ў нашай пяціпавярхоўцы змяніліся жыхары. Не, не гаспадары кватэр, хаця і такое назіраецца. Іншыя. Птушкі!!! І калі раней гэта былі вераб'і ды галубы, дык цяпер усё часцей -- ластаўкі! І вось наш дом неўпрыкмет ператварыўся ўжо ў ластаўчын!
... У светлы час сутак яны носяцца -- па адной і цэлымі шчыльнымі "статкамі". Яны пішчаць!!! Яны пішчаць так аглушальна, што іх чуваць нават пры зачыненых вокнах (а пры адчыненых та-а-а-кі гармідар!). Не ведаю, што так прыцягнула іх увагу ў нашай шматпавярхоўцы, што так спадабалася. І яшчэ нават не прыглядалася, ці ёсць у…